JAK ZMIENIA SIĘ WSPÓŁCZYNNIK TARCIA W ZALEŻNOŚCI OD TEMPERATURY

Opona jest zewnętrzną częścią koła o przekroju otwartym. Nakłada się ją na felgę lub obręcz i wypełniana powietrzem (lub innym gazem) pod ciśnieniem. Opona jest elementem pojazdu kontaktującym się z podłożem, zapewnia przenoszenie ciężaru pojazdu, sił napędu, hamowania i skrętu, a także podstawową amortyzację w czasie jazdy. Opony dzielimy na letnie i zimowe, oznaczane często M+S czyli błotno-śniegowe (z ang.: mud & snow). Różnią się one między sobą budową bieżnika i miękkością mieszanki gumowej. Istnieją także opony o pośrednich własciwościach zwane potocznie całorocznymi. Letnie opony wykonane są z twardej mieszanki, co uodparnia je przed działaniem temperatury. Odpowiednia twardość opony zapewnia komfort i bezpieczeństwo jazdy na rozgrzanej jezdni. W zimie natomiast, gdy temperatury znacznie spadają poniżej 0⁰ C miękka mieszanka zapewnia większą elastyczność i „pasowność” opony do jezdni. Zwiększa się tarcie, które konieczne jest do bezpiecznego poruszania się po gładkiej nawierzchni.